روغن هیدرولیک

روغن هیدرولیک:
مایعات هیدرولیک گروه بزرگی از مایعات هستند که در حرکت دادن ماشین آلات هیدرولیک از آنها استفاده می‌شود. از انواع مایع از این ترکیبات صنعتی می‌توان روغن مینرال، آب، و ترکیبات مخلوط با آب را نام برد. روغن هیدرولیک در خودرو های سواری برای سیالت فرمان در دور پیچ ها کاربرد دارد.
چرا رنگ روغن هیدرولیک تغییر می کند:
وقتی روغن هیدرولیک از رنگ عسلی طلایی (روغن جدید) به قهوه ای تیره تبدیل می شود، آیا بدین معناست که باید فوراً تعویض شود؟ آیا در این حالت سیستم از کاهش خواص روانکاری یا آلودگی شدید رنج می برد؟ یا این مورد به دلیل عمر روغن تا زمانی که نتایج آنالیز روغن در پارامترهای قابل قبول باشد طبیعی است؟
هر زمان که در مورد تعمیر و نگهداری روغن هیدرولیک بحث می شود، اغلب این نوع سئوالات مطرح می گردد. بسیاری از مردم روغن موجود در سیستم های هیدرولیک صنعتی را با خودروی خود مقایسه می کنند، با این فرض که روغن به رنگ قهوه ای تیره درآمده است و باید در اسرع وقت بدون توجه به مدت زمان سرویس آن تعویض شود. (که این مورد حتی درباره روغن موتور خودرو نیز صادق نیست)
این نکته به راحتی فراموش می شود که نگهداری روغن در سیستم هیدرولیک صنعتی در محیطی بسیار متفاوت از روغن موتورهای احتراق داخلی خودرو می باشد. تغییر رنگ روغن هیدرولیک دلیل خوبی برای گوش بزنگ بودن است اما دلیل خوبی برای تعویض سریع روغن آن نیست. ابتدا باید دلیل تغییر رنگ روغن را تعیین کنید.
نقش افرودنی روغن هیدرولیک:
دو علت شایع تیره شدن روغن تنش حرارتی (Thermal Stress) و اکسیداسیون (Oxidation) است که هیچ کدام لزوماً دلالت به تعویض روغن نیست. اولین قدم این است که نمونه ای از روغن گرفته و آن را جهت آنالیز به آزمایشگاه ارسال نمایید. گاهی دیده شده روغن هیدرولیک تیره اما هنوز قابل استفاده و کاملاً خوب می باشد و همچنین دیده شده روغن هیدرولیکی که رنگ اصلی خود را حفظ نموده است اما در پارامترهای آنالیز روغن رد می شود. به طور خلاصه تغییر رنگ روغن به تنهایی چیزی در مورد قابل استفاده بودن روغن به شما نمی گوید.
با این حال، تیره شدن روغن می تواند شما را به مشکلات احتمالی یا مواردی که نیاز به رسیدگی داشته باشد هدایت نماید. شاید یک سیستم دارای یک یا چند نقطه حرارتی داغ باشد که در آن نقطه حرارتی، روغن به طور قابل توجهی گرم، اما با رسیدن به مخزن نسبتاً خنک، دما دوباره کاهش می یابد.
یکبار طی بازرسی، شیر (Valve) سیستم هیدرولیکی را پیدا کردم که خراب شده بود و با فشار زیاد روغن را از طریق دهانه خیلی کوچک مجبور به عبور می کرد که این عامل، موجب تولید حرارت زیاد در نقطه ای از سیستم می گردید و تنها علامت آن تیره شدن روغن بود.
هنگامی که نمونه ای از روغن هیدرولیک آنالیز گردید، مشخص شد که عدد اسیدی و ویسکوزیته آن تغییر نکرده و احتمال اکسیداسیون روغن را از بین برده و نشان می دهد که تغییر رنگ نتیجه تخریب حرارتی است و در بازرسی شیر سیستم هیدرولیک با دوربین مادون قرمز، نشان داد افزایش دما در نقطه خاصی از سیستم بود. شیر معیوب تعویض و وارنیش قابل توجهی در نقطه ای که گرما تولید می شد مشاهده شد.
در این مثال آنالیز روغن نشان داد که روغن کاملاً برای ادامه سرویس مناسب است اما از آنجا که هیچ تغییر قابل ملاحظه ای در عملکرد سیستم وجود نداشت، خرابی شیر در نظر گرفته نشده بود، که در صورت عدم تغییر رنگ روغن، خرابی شیر به یک نکته خاموش تبدیل شده بود.
در حالی که اکسیداسیون، ترکیب شیمیایی روغن و اکسیژن، متداولترین علت کاهش پایداری روغن هیدرولیک می باشد، میزان تغییر رنگ نشانه خوبی از سطح اکسیداسیون روغن نیست. آنتی اکسیدان ها در زمان انجام کار و واکنش های خود اغلب رنگهایی از زرد کمرنگ تا مشکی تولید می کنند. عواملی مانند؛ فرمولاسیون، شرایط عملکرد و آلاینده ها وجود دارد که هر کدام بدون تخریب خاصیت روغن با تغییر رنگ همراه است.
اگرچه تغییر رنگ می تواند عامل نگران کننده ای باشد اما روغن می تواند هنوز هم پتانسیل آنتی اکسیدان خوب خود را حفظ نماید، زیرا مجموعه ای از این واکنش ها می توانند قبل از تخریب نهایی روغن رخ دهند. جهت یادآوری، تنها راه اطمینان از میزان اکسیداسیون، آنالیز روغن است. به عنوان نشانه ای از اکسیداسیون، به دنبال افزایش ویسکوزیته و عدد اسیدی در روغن هیدرولیک باشید.
وجود ذرات فلزی، حرارت، اکسیژن و آب همگی در اکسیداسیون روغن نقش دارند. با افزایش سطح عدد اسیدی، احتمال خوردگی اجزا نیز بیشتر می شود. ویسکوزیته با ترکیب مواد آلاینده حل شده در روغن افزایش می یابد. این امر باعث ایجاد لجن، وارنیش و تار (Tar) بصورت یک فیلم نازک و نامحلول در سطح داخلی سیستم (لوله ها) باقی بماند. روند تجزیه یا تخریب روغن با ادامه حضور این موارد تسریع می شود.