رینگ پیستون Piston rings

نمی‌توان پیستون را به گونه‌ای ساخت که بتواند خود به خود درزبندی سیلندر را انجام دهد بنابراین ناحیه‌ای به نام رینگ نشین در ناحیه فوقانی پیستون تعبیه می‌کنند و رینگ پیستون را در آن نصب می‌کنند.
وظایف رینگ پیستون به سه دسته تقسیم می‌شود:
از اینکه گاز از اطراف پیستون نشت کند جلوگیری کند و درزبندی انجام دهد.
جلوگیری از ورود روغن به محفظه احتراق و پاک کردن روغن از جداره سیلندر
از پیستون به جداره سیلندر گرما را انتقال دهد که دمای آن پایین‌تر است.
رینگ پیستون دو نوع است؛ رینگ روغنی و رینگ تراکم. پیستون‌ها اغلب سه نوع رینگ دارند که رینگ‌های تراکم کم، رینگ‌های بالا هستند. این رینگ‌ها باعث می‌شوند که در محفظه احتراق فشار ناشی از احتراق و تراکم باقی بماند و از کمپرس رد کردن جلوگیری کند. رینگ روغنی رینگ پایینی است. این رینگ پیستون از جداره سیلندر روغن اضافی را پاک می‌کند و آن را به کارتر باز می‌گرداند. این رینگ روغن را روی جداره سیلندر فقط به اندازه‌ای باقی می‌گذارد که برای روغن کاری پیستون و رینگ لایه روغن تشکیل شود.
رینگ پیستون دارای قطری است که از قطر سیلندر اندکی بیشتر است، در یک نقطه رینگ‌های پیستون بریدگی دارند در نتیجه آن‌ها را برای نصب روی پیستون می‌توان باز کرد و در هنگام قرار دادن پیستون در سیلندر پس از آن می‌توان آن‌ها را جمع کرد.
رینگ‌های پیستون را زمانی که جمع می‌کنیم در آن‌ها تنش اولیه به وجود می‌آید که همین باعث می‌شود فشاری توسط رینگ‌های پیستون به جداره سیلندر وارد شود. پس از نصب رینگ در سیلندر فاصله بین دو لبه آب را دهانه رینگ می‌نامند.