فولاد آلیاژی خشک و هوایی

فولاد آلیاژی خشک و هوایی با کربن بالا بیشترین استحکام و سختی را نسبت به همتایان خود یعنی فولاد کم و متوسط ​​کربن دارد و با این حال، فولاد آلیاژی خشک و هوایی به دلیل نرخ کربن بالاتر، انعطاف پذیری کمتری دارد، به این معنی که ماشینکاری، برش و جوشکاری سخت تر است و فولاد آلیاژی خشک و هوایی با کربن بالا نیز می تواند تحت عملیات حرارتی قرار گیرد که با این حال، این فرآیند فولاد را بسیار سخت و شکننده می کند که درصد کربن در فولاد آلیاژی خشک و هوایی 0.61 تا 1.50 درصد است و در مقیاس سختی راکول C، فولاد کربن بالا می تواند از 60-65 HRC متغیر باشد.
البته فولاد آلیاژی خشک و هوایی کربن بالا کاربردهای زیادی دارد و فولاد آلیاژی خشک و هوایی کربن بالا به طور کلی در کاربردهایی مانند فنر، ابزار برش، پانچ، چاقو و قالب استفاده می شود زیرا این فولاد آلیاژی فولادی است که از کربن و عناصری مانند مس، تیتانیوم، نیکل و آلومینیوم تشکیل شده است و این عناصر در خواص افزایش یافته مانند شکل پذیری، مقاومت در برابر خوردگی، استحکام و قدرت خود را نشان می دهد که برخی از کاربردهای فولاد آلیاژی خشک و هوایی در OCTG، کالاهای نفتی و لوله‌ای، زیر ساخت ‌هایی مانند تولید برق و ترانسفورماتورها، کشاورزی بزرگ، خودروسازی، راه‌آهن و معدن، و دفاع استفاده می‌شوند.