دِرَفْش میله آهنی نوک‌تیز با دستهٔ چوبی است که در کفش‌دوزی برای سوراخ کردن چرم و گذراندن سوزن به کار می‌رود. از درفش به‌ویژه در ساخت کفش‌های سنتی مانند گیوه و چاروق بهره می‌گیرند. درفش ابزاری آهنین و نوک‌تیز شبیه جوالدوز اما ضخیم‌تر از آن با دسته‌ای چوبی است که کفّاشان از آن برای سوراخ کردن چرم و دوخت‌ودوز کفش استفاده می‌کنند. کفشگران به وسیله درفش در چرم سوراخ ایجاد می‌کنند یا سوراخ‌های موجود را بازتر می‌کنند تا سپس از آن نخ و سوزن بگذرانند. نوک درفش ممکن است راست یا کمی خمیده باشد و نوک میله آن معمولاً به پهنای 2 میلیمتر به صورت تیغه است.[1] دوخت برخی کفش‌ها سه‌مغزی است به این معنی که سه دور بخیه دستی با درفش و سوزن کفاشی دور آن زده میشود. در صحافی و برای دوختن جلد کتاب‌ها هم از درفش استفاده شده‌است. به سوراخ کردن چرم و مواد دیگر با درفش، درفش‌کاری یا بخیه زدن، یا سوزن زدن، یا خَلانیدن گفته میشود.
مسیریابی با گوگل
مسیریابی با بلد