در شیمی، کندانسور شیشه ای یک وسیله آزمایشگاهی است که برای متراکم کردن بخارات (یعنی تبدیل آنها به مایع) از طریق خنک کردن آنها استفاده می شود. کندانسورها به طور معمول در عملیات آزمایشگاهی مانند تقطیر، رفلاکس و استخراج استفاده می شوند. در تقطیر، مخلوط حرارت داده می‌شود تا اجزای فرارتر بجوشد، بخارات متراکم شوند و در ظرفی جداگانه جمع‌آوری شوند. در رفلاکس حاوی مایعات فرار، واکنش در نقطه جوش آنها انجام می شود تا سرعت واکنش افزایش یابد و بخارهایی که به ناچار از محلول واکنش خارج می شوند دوباره توسط مبرد متراکم شده و به ظرف واکنش باز گردند. در استخراج سوکسله، یک حلال داغ بر روی برخی از مواد پودری مانند دانه های آسیاب شده تزریق می شود تا برخی از اجزای کم محلول را خارج کند. سپس حلال به طور خودکار از محلول حاصل تقطیر می شود، تغلیظ می شود و دوباره تزریق می شود. انواع مختلفی از کندانسورها برای کاربردها و حجم های پردازشی مختلف ساخته شده اند. ساده ترین و قدیمی ترین مبرد آزمایشگاهی فقط یک لوله طولانی است که بخارها از طریق آن هدایت می شوند و هوای بیرون عمل خنک کردن را فراهم می کند. معمولاً یک کندانسور دارای یک لوله یا محفظه بیرونی مجزا است که از طریق آن آب (یا مقداری سیال دیگر) به گردش در می‌آید تا خنک‌سازی مؤثرتری ارائه دهد. کندانسورهای آزمایشگاهی معمولاً برای مقاومت شیمیایی، سهولت در تمیز کردن و نظارت بصری بر عملکرد، از شیشه ساخته می شوند. به طور خاص، شیشه بوروسیلیکات برای مقاومت در برابر شوک حرارتی و حرارت ناهموار توسط بخار متراکم استفاده می شود. برخی از کندانسورها برای عملیات اختصاصی (مانند تقطیر آب) ممکن است از فلز ساخته شوند. در آزمایشگاههای حرفه‌ای، کندانسور شیشه ای معمولاً دارای اتصالات شیشه‌ای زمینی برای اتصال بدون هوا به منبع بخار و ظرف مایع هستند. با این حال، لوله های انعطاف پذیر از یک ماده مناسب اغلب به جای آن استفاده می شود
مسیریابی با گوگل
مسیریابی با بلد