فرآیند سیستم پالایش و اصلاح کننده‌های قیر

فرآیند سیستم پالایش و اصلاح کننده‌های قیر (Tower Of Batching Tar)
در فرآیند پالایش کنونی نقطه نفوذپذیری نسبت به نقطه نرمی رابطه معکوس دارد. لذا هرچه نقطه نرمی را بالاتر ببریم نقطه نفوذ پذیری پایین‌تری خواهیم داشت. اما در فرایند پالایش نوین می‌توانیم همزمان قیری با نقطه نرمی بالاتر تولید کنیم در حالی که نقطه نفوذپذیری را در در یک سطح نگه داریم یا حتی افزایش دهیم و در نتیجه قیر مناسب تری جهت استفاده در تولید انواع عایق رطوبتی خواهیم داشت.
در واحد‌های تولیدکننده قیر که هوادهی به صورت صحیح صورت نمی پذیرد، در اصل هیچ گونه قیری در برج پخت تولید نگردیده بلکه تنها، عملیات تغلیظ خوراک اولیه را انجام می‌دهند که متاسفانه محصول حاصل در برابر اشعه UV خورشید ضعیف می‌باشد.
قیر حاصل از این شیوه نادرست هوادهی، نقد بسیاری به دنبال داشته است و باعث مقاومت منتقدان در مقابل شیوه‌های نوین هوادهی در فرآیند پالایش قیر شده است در حالی که اگر این روش به صورت صحیح و نه معمول صورت گیرد مناسب ترین روش برای اصلاح قیر مورد نیاز عایق رطوبتی می‌باشد.
باقی مانده برج‌های تقطیر در فشار معمولی و خلأ به نام مواد قیری یا آسفالت مشهور است، این مواد دارای رنگ سیاه بوده که در حرارت معمولی جامد یا نیمه جامد بوده و از چسبندگی و خاصیت ضد رطوبتی قابل ملاحظه‌ای برخوردار است و در سولفور کربن قابل حل می‌باشند.
قیرهای نرم را با میزان نفوذ پذیری (PENETRATION) و قیرهای دمیده را با نقطه نرم شدن (SOETENING POINT) و میزان نفوذ پذیری مشخص می‌نمایند. در بسیاری از صنایع ساختمان سازی استفاده از محصولاتی که بتوانند مانع از نفوذ و پیشروی آب گردند پیش بینی شده است. یکی از این محصولات عایق‌های رطوبتی پیش ساخته نامیده می‌شود.
مطابق استانداردهای ملی ایران عایق رطوبتی بام در سه نوع APP، SBS و عایق متواکسیده تولید می‌شود که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و چنانچه در ساخت آن‌ها دقت نشود از حالت استاندارد خارج شده و فاقد کارآیی لازم خواهند بود.
با شدت گرفتن بحران انرژی، مهندسین ساختمان و آرشیتک‌ها در طراحی بناهای مدرن جایگاه خاصی را برای عایق‌های رطوبتی و برودتی قائل شدند.
از طرفی توجه به کاهش هر چه بیشتر بارهای مرده در صنعت ساختمان سازی سازندگان این سیستم‌ها را وادار نمود تا سیستمی برای ایزوله کردن پیشنهاد نمایند که کمترین بار مرده را بر بنا اعمال نماید. از این رو متخصصین عایق‌های رطوبتی پیش ساخته با ضخامت‌های 2،3،4،و 5 میلیمتر را برای مصرف پیشنهاد نمودند بدیهی است حل مشکل تخریب‌های ناشی از پرتو UV، هوا و رطوبت در عایق پیش ساخته نیز در الویت قرار داشت.
عایق رطوبتی پیش ساخته ساختاری متشکل از یکیا چند لایه معدنییا آلی، اشباع شده در قیرهای پالایشییا زغال سنگییا معدنی اصلاح شده با پلیمرهایا سایر افزودنیهای شیمیائی است که می‌تواند محصولی مطمئن برای مصرف در صنایع مذکور باشد.
چون در عایق رطوبتی پیش ساخته قیرها به تنهائی نمی‌توانستند کلیه خواص لازم اعم از مقاومت شیمیائی رئولوژیک و مکانیکی را تأمین نمایند لذا مصرف پلیمرها در قیر به منظور اصلاح و بهبود خواص آن مورد توجه قرار گرفت. از بین انواع پلیمرها دو نوع از رایج ترین پلیمرهائی که میتوانند در آمیزه قیر/ پلیمر حضور یابند، عبارتند از ترموپلاستیک رابرها (TR) و پلی اولفین‌ها از جمله آتکتیک پلی پروپیلن (APP).
برحسب نوع قیر همچنین نوع و درجه پلیمر تاثیر پلیمرها روی قیرها متفاوت است اثر پلیمر روی قیر همیشه قابل پیش بینی نیست، لذا نتیجه گیری از روی اکستراپلاسیون منطقی به نظر نمی‌رسد. معادن عمده قیر طبیعی در کشورهای کانادا، ونزوئلا، روسیه، ترینیداد، استرالیا، عراق و از جمله ایران وجود دارد.